Φίμωση
Η φίμωση είναι η κατάσταση κατά την οποία η ακροποσθία, το τμήμα δηλαδή του δέρματος το οποίο καλύπτει τη βάλανο (κεφάλι) του πέους είναι στενό ή έχει κλείσει αφήνοντας ένα μικρό πέρασμα για να βγαίνουν τα ούρα. Αυτό έχει ως συνέπεια να μη μπορεί να τραβηχτεί προς τα πίσω, ώστε να αποκαλύπτεται πλήρως η βάλανος όταν το πέος βρίσκεται τόσο σε χάλαση όσο και σε στύση.
Η φίμωση είναι είτε συγγενής (απο τη γέννηση του παιδιού), είτε επίκτητη (εμφανίζεται κάποια στιγμή στη ζωή). Παθήσεις που μπορούν να δημιουργήσουν φίμωση είναι:
Χρόνιες φλεγμονές στη βάλανο και στην ακροποσθία (βαλανοποσθίτιδα) και κυρίως μυκητιάσεις που δεν αντιμετωπίζονται σωστά, ο σακχαρώδης διαβήτης, ο τραυματισμός κατά τη σεξουαλική πράξη.
Η φίμωση μπορεί να προκαλέσει:
Υποτροπιάζουσες φλεγμονές της βαλάνου και της ακροποσθίας, πόνο και δυσχέρεια κατά τη σεξουαλική επαφή, επώδυνη στύση που μπορεί να έχει ως συνέπεια την απώλεια της στύσης (στυτική δυσλειτουργία), πλήρη απόφραξη της βαλάνου που μπορεί να έχει ως συνέπεια ακόμα και την αδυναμία ούρησης (επίσχεση ούρων), πρόωρη εκσπερμάτιση, λόγω του ότι η περιοχή γίνεται πολύ ευαίσθητη, παραφίμωση, ανάπτυξη καρκίνου πέους, μακροπρόθεσμα εφ’ όσον δεν αντιμετωπιστεί για πολλά χρόνια.
Θεραπεία
Η θεραπεία μπορεί να είναι είτε συντηρητική, είτε χειρουργική.
Συντηρητική θεραπεία.
Όταν η φίμωση είναι σε αρχικό στάδιο και οφείλεται σε κάποια δερματολογική πάθηση ή φλεγμονή της περιοχής, η χρήση κάποιων αλοιφών μπορεί να έχει καλά αποτελέσματα. Όταν όμως το δέρμα της ακροποσθίας έχει χάσει την ελαστικότητα του και έχει γίνει ουλώδες τα φάρμακα δεν μπορούν να βοηθήσουν και θα σας συστηθεί η χειρουργική αντιμετώπιση.
Χειρουργική αντιμετώπιση.
Η περιτομή είναι η επέμβαση που εφαρμόζεται στην πλειοψηφία των ασθενών με φίμωση. Αφαιρείται το παθολογικό δέρμα και ακολουθεί η πλαστική συρραφή της ακροποσθίας. Συνήθως, γίνεται με τοπική αναισθησία και ο ασθενής εξέρχεται την ίδια ημέρα από το νοσοκομείο. Υπάρχουν κάποιες επιπλοκές που μπορεί να συμβούν αλλά είναι σπάνιες (αιμάτωμα, μόλυνση τραύματος).
